Yoğurt ve Pekmez

Ben çok küçük bir çocukken, 3-4 yaşlarım arasında, anneannemle birlikte gecenin bir yarısında gizlice yoğurt pekmez yerdik. Herşey, Karabük'te anneannem ve dedemin evinde kalırken bir gece ansızın mutfaktan sızan bir ışık ile uyanmamla başlamıştı.

Annemi yataktan uyandırmadan kalkıp parmak ucunda mutfağa gittiğimde anneannemi bir büyük çanak yoğurt üstü pekmez sefası yaparken bulmuştum. Beni kucağına almış ve tadına bakmam için bu mükemmel lezzetten bir tatlı kaşığı vermişti bana. Onu takip eden gecelerde, gece gece geç saatte, herkes mışıl mışıl uyurken, gizlice yoğurt pekmez yemeğe devam ettik..

Annem ve Anneannem - 23.08.2002

Ben gece yarısı kaçamaklarımızın aslında anneannemin diyabet hastalığının habercisi olduğunun farkına varamayacak kadar ufak, ama sadece anneanne torun ikimize ait olan bu sırrı anneme bile vermeyecek kadar büyüktüm.

Bugün halen her yoğurt-pekmez keyfi yaptığımda anneannemin kulaklarını çınlatırım.. Bu kadar heybetli ve güzel bir kadının torunu olmaktan en az beni kucağına oturtup ilk yoğurtlu pekmezimi tattırdığı gece duyduğum kadar büyük bir gurur ve haz duyarım.

Herkesin anneannesi eşsizdir.. Çünkü herkesin annesi eşşiz ve benzersizdir. Dolayısıyla da anneanneler çifte kavrulmuş lokuma benzerler..

Haydi herkes bir kase yoğurt üzerine dilediği miktarda pekmez döküp isterse bir dilim ekmekle keyif yapmaya başlasın.. Üstüne bir bardak da su.. Enfes...

Sevgiyle,
Annesinin Kızı