17 Haziran 2010 Perşembe

Çeşme'de Bir Başka Yaz

Çok şükür Çeşme’ye geldik bu sene de.. Kızkardeşim ile arkamızda oturan teyze yüzünden fail-i nameçhul kolonya saldırılarına uğradığımız, iki ön koltuktaki amcanın horultusunun otobüsün motor ve klima sesini bastırdığı, öndeki küçük kız çocuğunun annesinin kucağında rahat edemediği için sürekli mızırdandığı yolculuğumuz sonunda güzeller güzeli Ilıca’ya vardık dün sabah. Sitemizin bahçivanı Cuma (müdürü Robinson’dan izin alıp :p) gelip bizi ve yüzbin adet bavulumuzu teslim aldı.. Eve getirdi. Evimize.. Anne evine…

Annemin bahçesinden - 2010 yazı
Boğazımızda bir hatr-ı sayılır düğüm.. Bir dokunsan ağlarım hali.. Kendini annemin yarattığı güzellik karşısında mutluluk ve sevgiye dönüştürdü. Bu ne güzel bahçedir böyle. Yeşil.. Çeşme’nin kurağında yemyeşil… Annem gibi…

Ev haliyle baya su almış kış yağmurlarından. Ama Çeşme’deki evlerin kaderidir. Nem, rutubet, habire boya-badana:)
Akşamüzeri katlık denize indik. İn cin top. Kızkardeşim ve ben. Bir de annem. Öyle bakir.. Öyle sakin.. Yüzdük bir süre.. Aklımıza annemin komşularıyla denize indiğinde söylediği sözler geldi. “Şifa suları olsun, inşallah!”
Annem yüzerken açılmaktan endişelenen bir insandı. Ayağının yere değdiği yerden öteye, ileriye gitmezdi yüzerken. Bize sesini çıkarmazdı ama kendisi daima ayağının değdiği derinlikte, sahil şeridi boyunca enine doğru yüzerdi.
Bir gün çok sevdiği bir arkadaşının kızı ona bir çift palet hediye edinceye kadar bu enlemesine yüzüş devam etti. Emekli olmuştu. 50 yaşını aşmıştı. Ama her şeyi denemeye açık bu minik cesur kadın ayağına paletleri takıp yüzmeye başladı o gün. Yüzüş o yüzüş.. Ondan sonra derinlik korkusunu yenip yaman bir yüzücü oldu çıktı. Öyle ki yan komşumuzla birlikte paletleri takıp taa karşıdaki adaya bile yüzdüler kaç kez.. Akşam telefon açıp “Bugün Aysen teyzenle adaya yüzdük” dediği zaman sesindeki muzur çocuklara özgü mutluluk ve keyif hala kulaklarımda.
Diktiği "Unutma beni"Çiçekleri
İşte biz de şimdi annemizin evinde dostları ile onun en güzel anılarını yad edip böyle güzel bir insanı tanımış olduğumuz için şükrediyoruz. Onun yaptığı gibi denize girip “Şükürler olsun Allah’im bu güzel deniz için. Bu gökyüzü için. Bu toprak ve üzerindeki yeşillik için” diyoruz..
Sevgiyle kalın..
Annesinin kızı